Կարսի հանձնումից հետո 4 հրամանատարներ ինքնասպան եղան։ Իսկ մեր օրերում դավիթտոնոյանների, օնիկների, ջալալների, միշկաների ու էլի լիքը պարտված հրամանատարների նագլիությունը չափ չունի։ Իրանց ընենց են պահում, ոնց որ՝ դե ինչ ա եղել որ։
Մեզնում շատերը դժգոհում են, որ ոչ մի ոլորտում մեզ մոտ փոփոխություններ ու առաջընթաց չկա, ոչ արդյունաբերությունն է տեղից շարժվում, ոչ գյուղատնտեսությունը, ոչ գիտությունն ու կրթությունը, հլա մի բան էլ հետ-հետ են գնում։
Կգամ անպայման: Կգամ, քանի որ դուք Իմ կարիքն ունեք: Մի շտապեք, երկար ժամանակով մնացեք Ինձ մոտ: Իմ այս արևալույսի, Իմ այս փառավոր մաքուր օդի, Իմ ներկայության ու Իմ խոսքի մեջ: Սրանք են, որ ինչ-որ մի ժամի օրը տոնական կդարձնեն անպայման:
Փառք Քեզ, Տեր Աստված, Դո՛ւ Ես Լույսն ու Հույսը Իմ․
Փառք ի բարձունս Աստուծոյ, եւ յերկիր խաղաղութիւն, ի մարդիկ հաճութիւն: Եւ օրհնութիւն քեզ ի բարձունս, օրհնեալ ես Տէր Աստուած մեր. օրհնեմք զքեզ եւ գովեմք զքեզ:
Սերիկի մասին նյութերի փնտրտուքի ընթացքում «Սովետական Հայաստան» օրաթերթում հանդիպեցի լրագրող Ա. Մեխակյանի 1971 թ. տպագրած ակնարկը, վերնագրված «Արվեստի ինստիտուտում» (թիվ 42, էջ 4): Կարճ բայց հետաքրքիր հարցազրույց կար Սերիկի հետ: Բովանդակությունից ու Սերիկի պատմածից պարզվում է, որ նա նոր նպատակներ ու ծրագրեր է ունեցել ապագայի համար:
ՈՒղիղ 15 օր է մնացել Ադրբեջանում արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններին։ Այս ընթացքում Բաքվի բռնապետի սցենարով չէին զարգանում արտաքին անվտանգային մարտահրավերները։ Առնվազն երկու անգամ Իրանից հստակ հայտարարություններ են գնացել, որ հարվածներ են հասցնելու Ադրբեջանի տարածքում տեղակայված օտար ուժերին...
Նոյեմբերի կեսերին Ադրբեջանում տեղի է ունենալու ՄԱԿ կլիմայական մեծ խորհրդաժողովը, որը հայտնի է COP29 անունով։ Այդ միջոցառումը Ադրբեջանի համար կարևոր է մի քանի առումներով՝ երկրի միջազգային հեղինակության բարձրացումից մինչև Արցախում իրականացված ցեղասպանության միջազգային անուղղակի լեգիտիմացում։